معنی شعر امید فارسی چهارم ابتدایی

معنی شعر امید پایه چهارم

معنی شعر امید فارسی چهارم ابتدایی,معنی شعر امید پایه چهارم,شعر های کتاب فارسی چهارم ابتدایی,شعر شنیدستم که شهبازی کهنسال,
شاعر شعر امید کلاس چهارم کیست,شعر امید از کیست,,شعر کلاس چهارم,شعر امید از پروین اعتصامی

شنیدم که پرنده شکاری پیری دنبال بچه کبوتری کرده بود تا شکارش کند

زبیم جان , کبوتر کرد پرواز -- به هر سو تاخت,تازان از پِی اَش باز

کبوتر از ترس جان خود شروع به پرواز کردن کرد , و باز (پرنده شکاری) هم با سرعت به دنبالش راه افتاد

به دشت و کوه و صحرا بود پرّان -- زچنگ ِ باز, شاید در بَرَد جان

کبوتر پر زنان به سمت دشت و کوه و صحرا می رفت, تا شاید بتواند از دست باز جان سالم به در ببرد (فرار کند)

اَجَل را دید و شست از زندگی دست -- درختی در نظر بگرفت و بنشست

کبوتر مردن را جلوی چشمانش می دید و از زنده ماندن نا امید شد و روی درختی که به چشمش آمد نشست

نشست و سر به زیر پر فرو برد -- که کی چنگال بازش می کند خُرد

نشست و سرش را زیر پرهایش فرو برد و منتظر ماند تا باز با چنگالش او را شکار کند

نظر کرد آن نگون اقبال بر زیر -- که صیّادی کمان برکف به زه تیر

کبوتر بیچاره نگاهی به زیر درخت انداخت و صیادی کمان به دست و تیر در کمان آماده را دید

کمان برکف نموده قصد جانش -- هدف بگرفته و کرده نشانش

صیاد کمانش را در دستانش گرفته بود و کبوتر بیچاره را هدف و نشان خود قرار دادهبود

به زیر پای, صیّاد و به سر باز -- نه بنشستن صلاح است و نه پرواز

کبوتر در زیر پاهایش صیاد و بالای سرش باز را می دید, فهمید نه نشستن به نفعش هست نه پرواز کردن

به کلّی رشته ی امید بگسست -- در آن دل به امّید خدا بست

به کلی نا امید شده بود و در این هنگام به خداوند امیدوار شده بود

چو امّیدش به حق بود آن کبوتر -- نجات از مرگ دادش , حیّ داور

چون آن کبوتر به خداوند امید بسته بود , خداوند توانا هم از مرگنجاتش داد

بزد ماری به شست پای صیّاد -- قضا بر باز خورد آن تیر و افتاد

پس ماری پای صیاد را نیش زد و اتفاقا تیر به باز شکاری خورد و باز افتاد

به خاک افتاد هم صیّاد و هم باز -- کبوتر شاد و خندان کرد پرواز

هم صیاد و هم باز شکاری به زمین افتادند , در این هنگام کبوتر شاد و خندان پرواز کرد

پروین اعتصامی